Je ziet het voor je: omringd door zo'n vijfhonderd 'egodocumenten', van gedrukte autobiografieën tot met priegelig handschrift gevulde schriftjes, heeft Arianne Baggerman gepoogd orde te scheppen in de manier waarop Nederlanders vanaf de vroeg-moderne tijd hun eigen leven in taal hebben weergegeven - voor zichzelf, voor meelezende ouders soms, of met de bedoeling aan hun... Lees verder →
Het was niet eens de échte revolutie van 1848, die van februari, die een eind maakte aan het bewind van de 'burger-koning' Louis-Philippe en van Frankrijk weer een republiek maakte (de tweede, na de eerste tijdens de Franse revolutie). In juni van datzelfde jaar kwamen zo'n 20.000 Parijse arbeiders en handwerkslieden in opstand, omdat zij... Lees verder →
Toen keizer Napoleon in 1811 Amsterdam - na Parijs en Rome de derde hoofdstad van het Franse 'Empire' - bezocht, trof hij het stadsbestuur in een nogal klagerige stemming aan. Emmanuel de las Cases, secretaris van Napoleon tijdens diens latere ballingschap op St.Helena, heeft verslag gedaan van de toespraak die de keizer hield, ter opmontering:... Lees verder →
Toen de Russische tsaar Peter I op 18 augustus 1697 per schip in de Zaanstreek aankwam, herkenden leden van zijn gevolg een man die aan de wal op paling viste, Gerrit Kist. Die had, zoals veel Zaanse ambachtslieden in de 17de en 18de eeuw eerder als smidsknecht een paar jaar in Moskovië - Rusland dus... Lees verder →
Sinds 1815 zijn Nederlanders verwend met een stabiele staat, die bovendien ook nog sinds, laten we zeggen, de jaren zeventig van de negentiende eeuw een gestaag proces van toenemende welvaart heeft meegemaakt. Natuurlijk zijn er wel degelijk allerlei heftige dingen gebeurd in dat moderne Nederland: de Belgische Afscheiding, de Grondwetswijzigingen van 1849, de opkomst van... Lees verder →
In Rusland wordt voortaan van academische historici verwacht dat hun geschiedopvatting getuigt van 'imperiale gezindheid' en hun werk op die manier bijdraagt aan de nationale 'weerbaarheid' van hun vaderland, lees ik bij de onvolprezen Kerstin Holm, correspondente van het Feuilleton (cultureel supplement, zeg maar) van de Frankfurter Allgemeine Zeitung. Een zuivering van de academische gelederen... Lees verder →
'Migratie als DNA van Amsterdam, 1550-2021' heet het bijzonder leuke boek van Leo en Jan Lucassen, beiden sociaal-historicus en verbonden aan het IISG. Zeggen dat een stad over 'DNA' beschikt treft mij als een ongelukkige beeldspraak, maar dat is dan werkelijk ook het enige negatieve wat ik over dit boek zou kunnen zeggen. Het is... Lees verder →
Hoe ideeën zich van de beschaafde wereld meester maken en in sommige gevallen de status van consensus genieten, blijft een raadselachtige zaak. Neem nu het 'Neo-Liberalisme' waarover in menig krantenartikel dezer dagen de doodsklok geluid wordt. De staat is helemaal terug, heet het dan, nu gebleken is dat je de bestrijding van een wereldwijde pandemie,... Lees verder →
Het is een van de merkwaardigste straten van Amsterdam, heb ik altijd gevonden - het eind van de Sarphatistraat, tussen Muiderpoort en de molen De Gooyer, tegenover Artis. En mijn fascinatie is er niet minder op geworden sinds ik weet wat het is, deze 278 meter lange, imposante maar ook wat somber ogende, ononderbroken gevelwand... Lees verder →
Lees dit blog ook op de site van De Groene Amsterdammer: https://www.groene.nl/artikel/in-1619-besteeg-nederlands-grootste-staatsman-het-schavot Omdat mijn vader niet wilde dat zijn zoon op weg naar school elke dag een drukke weg zou oversteken, hebben de onthoofding van Johan van Oldenbarnevelt in 1619, en vooral de verantwoordelijkheid van stadhouder Maurits daarvoor altijd mijn belangstelling gehad. De dichtstbijzijnde openbare Lagere... Lees verder →
We'll always have Paris 