Elvis Presley (1935-1977) was een wereldster, maar zelf heeft hij niet in een ander land opgetreden dan de Verenigde Staten. Toch heeft een verblijf in het buitenland veel bijgedragen aan de bekendheid van dit symbool van 'the American way of life': Elvis' diensttijd tussen 1958 en 1960. Als hij gewild had, was er ongetwijfeld wel... Lees verder →
Als oprichter van de nieuwe omroep Ongehoord Nederland opereert voormalig oorlogsverslaggever Arnold Karskens nu aan een heel ander front. Als iemand die je kent van het pad raakt, rijst onwillekeurig de vraag: hoe is dat zo gekomen? Is hij gek of ben je het zelf? DEZE WEEK IN 'DE GROENE AMSTERDAMMER'. OP PAPIER OF DIGITAAL... Lees verder →
"Je hoort tegenwoordig vaak spreken over de 'identiteit'. Die zou erg belangrijk zijn. Maar om U de waarheid te zeggen, meneer Van den Boogaard: ik heb geen idee wat 'identiteit' zou kunnen beduiden. Wat is onze identiteit? Weet ik het? Weet U het?". Aan het woord hier, in mijn geheugen, is de geleerde Sem Dresden... Lees verder →
Wat ik me al jaren afvraag: waarom noemen we de neo-rechtse-, anti-rationele- en xenofobe politieke stromingen van nu eigenlijk niet gewoon 'fascisme'? Ik dacht dat al ten tijde van de opkomst van Pim Fortuyn, die in de samenleving iets teweeg bracht wat je volgens mij rustig als fascisme kunt omschrijven. Daar was bijvoorbeeld een onbestemde... Lees verder →
In 'L' doet Marita Mathijsen iets wat goed beschouwd niet kan: de lezer van de XIX-de eeuw aan het woord laten en hem laten vertellen wat hij van boeken vindt, los van wat de 'officiële' geschiedenis van de Nederlandse litteratuur tussen 1800 en 1900 daarover geboekstaafd heeft. Mathijsen, emeritus hoogleraar in de Nederlandse moderne letterkunde... Lees verder →
Arthur Rimbaud (1854-1891) heeft na zijn poëtisch meesterwerk 'Une saison en enfer' en de beëindiging van zijn liefdesrelatie met Paul Verlaine in 1875 niet één dichtregel meer papier gezet. Hij gaf de litteratuur eraan en gaf zich over aan reizen en het schrijven van wat geografische verhandelingen. Maar zo'n vrijwillig afscheid van de litteratuur is... Lees verder →
Net op tijd voor Prinsjesdag! De nieuwe De Republikein is uit, met een bijdrage van mij over Macron en de nagedachtenis van Napoleon. Om rechts de wind uit de zeilen te nemen, heeft Macron plechtig de 200-ste sterfdag herdacht van de man die zich 'keizer van de Republiek Frankrijk' liet noemen en van 1810 tot... Lees verder →
Niet alleen wist Aleksandar Tišma (1924-2003) al jong dat hij een beroemde schrijver wilde worden, hij wist ook waar: in Parijs. Dat van die beroemde schrijver is gelukt - al lijkt Tišma de afgelopen jaren, na zijn overlijden, een beetje vergeten. Maar Parijs - dat is er helaas niet van gekomen. In zijn jonge jaren... Lees verder →
Hoe ideeën zich van de beschaafde wereld meester maken en in sommige gevallen de status van consensus genieten, blijft een raadselachtige zaak. Neem nu het 'Neo-Liberalisme' waarover in menig krantenartikel dezer dagen de doodsklok geluid wordt. De staat is helemaal terug, heet het dan, nu gebleken is dat je de bestrijding van een wereldwijde pandemie,... Lees verder →
Mijn favoriete fietsenmakers in Amsterdam zijn twee Serviërs. Ik zie ze met enige regelmaat want mijn fiets is al oud - ik ben aan het ding gehecht vanwege het statige, zogeheten kruisframe. Van Servië en Serviërs heb ik altijd een hoge dunk gehad, meer dan van andere volkeren en republieken van het voormalige Joegoslavië. Hoe... Lees verder →
