Vanuit een wellicht enigszins perverse nieuwsgierigheid naar het kwaad lees ik regelmatig de rabiate discussiebijdragen van antivaxxers en Forum-aanhangers op Twitter en Telegram. De vrijwel permanente neiging van sommigen om leden van de zogeheten 'elite' uit te schelden, weg te zetten als 'misdadigers' of kinderverkrachters of deelnemers aan andere duistere complotten, en impliciet of expliciet... Lees verder →
Wat ik me al jaren afvraag: waarom noemen we de neo-rechtse-, anti-rationele- en xenofobe politieke stromingen van nu eigenlijk niet gewoon 'fascisme'? Ik dacht dat al ten tijde van de opkomst van Pim Fortuyn, die in de samenleving iets teweeg bracht wat je volgens mij rustig als fascisme kunt omschrijven. Daar was bijvoorbeeld een onbestemde... Lees verder →
LEES DIT STUK OOK OP DE SITE VAN DE GROENE AMSTERDAMMER Bovenaan de lijst van non-fictie bestsellers in Duitsland staat een merkwaardig boekje - al was het maar omdat de tekst uit 1967 is, en de auteur ervan vijftig jaar dood. 'Aspekte des neuen Rechtsradikalismus' van de filosoof-socioloog Theodor W. Adorno (1903-1969) was tot nu... Lees verder →
{Lees dit blog ook op de site van De Groene Amsterdammer: https://www.groene.nl/artikel/alsof-er-niets-gebeurd-is-sinds-de-jaren-dertig} Kijk je nu naar het jaar 1938 in Europa, dan zie je vooral de voorboden van de Tweede Wereldoorlog: de Anschluss van Oostenrijk bij Duitsland, de conferentie in München waarbij Frankrijk en Engeland Tsjechoslowakije opofferden aan Hitlers expansiedrift in de ijdele hoop dat... Lees verder →
“If that plane leaves the ground and you’re not on it, you’ll regret it; maybe not today, maybe not tomorrow, but soon, and for the rest of your life”. Op het eerste gezicht is dat een van de minder ambigue zinnen in Casablanca, de beroemde film uit 1942 van Michael Curtiz, met Humphrey Bogart en Ingrid... Lees verder →
Misschien had Erich Wichman (1890-1929) net zo goed een bekend en gewaardeerd Europees kunstenaar kunnen zijn. Sommige werken op de overzichts-tentoonstelling die het Centraal Museum in Utrecht aan hem wijdt, getuigen van groot talent - de olieverfschilderijen in expressionistische stijl uit de jaren twintig bijvoorbeeld. Maar zo is het niet gelopen. Wichman is bij zijn... Lees verder →
(26-6-2016) Donderdagmorgen 27 juni 1991, half drie in de vroege ochtend in een hotelkamer in Ljubljana, hoofdstad van de Joegoslavische deelrepubliek Slovenië. Als verslaggever van NRC handelsblad tik aan een reportage over de plechtigheid waarmee woensdagmiddag de onafhankelijkheid is uitgeroepen. Een beetje verplicht nummer, die reportage: vlagzwaaien, volkslied spelen, gespierde toespraak van de Sloveense president,... Lees verder →
We'll always have Paris 