De Franse politieke cultuur heeft veel merkwaardigs. De quasi-revolutionaire stemming waarin het land nu al maanden verkeert, naar aanleiding van zoiets onbenulligs als de geleidelijke verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd van 62 naar 64 in het jaar 2030, is daarvan een goed voorbeeld. Wie de luide tegenstanders van deze 'hervorming' hoort - parlementariërs van 'La... Lees verder →
Soms geloof je je ogen niet bij berichten over de positie van vrouwen in Iran. Dat in de ‘heilige stad’ Qom honderden meisjes zijn vergiftigd omdat religieuze fanatici de scholen dicht willen hebben, bijvoorbeeld. Of dat de oproerpolitie gericht op de ogen van vrouwelijke demonstranten schiet, om een einde te maken aan de golf van demonstraties... Lees verder →
Raymond van den Boogaard memoreert ‘het radicalisme waarmee van de verdwijning van de meeste Joodse Amsterdammers gebruik is gemaakt om korte metten te maken met hun buurt’ aan de hand van Jong in de oorlog: herinneringen aan de Plantage-Weesperbuurt Amsterdam 1940-1945: ‘Amsterdam is door die dubbele slag van karakter veranderd, in stedenbouwkundig en cultureel opzicht.’ Toch kunnen... Lees verder →
Toen keizer Napoleon in 1811 Amsterdam - na Parijs en Rome de derde hoofdstad van het Franse 'Empire' - bezocht, trof hij het stadsbestuur in een nogal klagerige stemming aan. Emmanuel de las Cases, secretaris van Napoleon tijdens diens latere ballingschap op St.Helena, heeft verslag gedaan van de toespraak die de keizer hield, ter opmontering:... Lees verder →
De toespraak waarmee Poetin vorige week stilstond bij een jaar oorlog in Oekraïne lijkt op die van de Duitse propagandaminister Joseph Goebbels in 1943. Zou Poetin ook net zo zelfverzekerd zijn als Goebbels destijds? LEES DEZE WEEK IN DE GROENE! Op papier of op het web (betaalsite): https://www.groene.nl/artikel/nieuw-leven-in-de-aanvalsoorlog
De ideale titel voor dit boek van Ian Buruma zou 'Die Hochstapler' geweest zijn, maar helaas bestaat er voor die term in het Engels of Nederlands - de twee talen waarbinnen deze Nederlands-Amerikaanse essayïst zich voornamelijk beweegt - geen adequaat equivalent. 'De fantasten' heet het boek nu in Nederlandse vertaling - altijd nog beter dan... Lees verder →
De meeste bezoekers van het Parijse Musée d'Orsay komen voor verplichte nummers als de Impressionisten, die je volgens de toeristische gidsen gezien moet hebben. Het zal, denk ik, niet lang meer duren of er zal voor die zalen een apart, van de rest van de collectie afgescheiden parcours moeten worden ingesteld - een beetje zoals... Lees verder →
Zelden heeft de toespraak van een Amerikaanse president zo veel verontwaardiging gewekt als die welke George H.W. Bush op 1 augustus 1991 in Kiev hield in de Opperste Sovjet (parlement) van de Oekraïense Socialistische Sovjet-Republiek, destijds nog deel van de grote Sovjet-Unie. "Vrijheid is niet hetzelfde als onafhankelijkheid", aldus de president. "De Amerikanen zullen geen... Lees verder →
"Zeitenwende' heeft de Duitse bondskanselier Olaf Scholz het historische moment genoemd. Wat hij daarmee precies bedoelde, bleef - zoals vaker bij historische bezweringen - een tikje vaag. Dat na de Russische oorlog in Oekraïne niets meer hetzelfde zal zijn - zoiets was het vermoedelijk. En dat er na zo'n vijftig jaar een einde kwam aan... Lees verder →
Toen de Russische tsaar Peter I op 18 augustus 1697 per schip in de Zaanstreek aankwam, herkenden leden van zijn gevolg een man die aan de wal op paling viste, Gerrit Kist. Die had, zoals veel Zaanse ambachtslieden in de 17de en 18de eeuw eerder als smidsknecht een paar jaar in Moskovië - Rusland dus... Lees verder →
We'll always have Paris 