Ze was een dochter van de vermoedelijk beroemdste man ter wereld. En ze was doodongelukkig. Adèle Hugo (1830-1915) ontmoette in 1854 de Britse officier Albert Pinson, op wie zij hopeloos verliefd raakte. Pinsons houding tegenover haar bleef onduidelijk. Toen hij in 1861 werd overgeplaatst naar Halifax in Canada, reisde Adèle hem ongevraagd achterna. Het was... Lees verder →
Nu Parijs zich voorbereidt op de Olympische Spelen - een enigszins betaalbare hotelkamer lijkt voorlopig niet te krijgen - is het misschien aardig terug te kijken naar eerdere evenementen waarbij Parijs zich het hart van de wereld kon voelen, zoals de acht Wereldtentoonstellingen die de Franse hoofdstad herbergde tussen 1855 en 1937. En dan in... Lees verder →
Het was niet eens de échte revolutie van 1848, die van februari, die een eind maakte aan het bewind van de 'burger-koning' Louis-Philippe en van Frankrijk weer een republiek maakte (de tweede, na de eerste tijdens de Franse revolutie). In juni van datzelfde jaar kwamen zo'n 20.000 Parijse arbeiders en handwerkslieden in opstand, omdat zij... Lees verder →
Zijn katholieken wel te vertrouwen, wanneer het gaat om hun trouw aan Nederland en de moderne rechtstaat? Die vraag klinkt anno 2023 uiterst vreemd - belijdende katholieken zijn sowieso een zeldzaam verschijnsel geworden en niemand - denk ik - zou hun nog een collectieve, bijzondere kijk op de geldende politieke orde willen toeschrijven. Dat lot... Lees verder →
De Franse politieke cultuur heeft veel merkwaardigs. De quasi-revolutionaire stemming waarin het land nu al maanden verkeert, naar aanleiding van zoiets onbenulligs als de geleidelijke verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd van 62 naar 64 in het jaar 2030, is daarvan een goed voorbeeld. Wie de luide tegenstanders van deze 'hervorming' hoort - parlementariërs van 'La... Lees verder →
De meeste bezoekers van het Parijse Musée d'Orsay komen voor verplichte nummers als de Impressionisten, die je volgens de toeristische gidsen gezien moet hebben. Het zal, denk ik, niet lang meer duren of er zal voor die zalen een apart, van de rest van de collectie afgescheiden parcours moeten worden ingesteld - een beetje zoals... Lees verder →
De kaart gaf de straten aan weerszijden van de rivier de Seine weer, met de voornaamste monumenten als kleine tekeningen rechtopstaand in het stratenplan geplaatst. Ik was acht, het was eind jaren vijftig en voor het eerst van mijn leven werd ik door mijn ouders meegenomen naar Parijs - naar hun mening, en tot op... Lees verder →
Soms lijkt het alsof vooruitgang in de wetenschap aan de mensheid niet besteed is. Terwijl het virus dat Covid-19 veroorzaakt in een ongekend ijltempo is onderkend en in kaart is gebracht, en er werkzame vaccins tegen zijn uitgevonden, blijft een minderheid van de mensheid van mening dat de ziekte niet bestaat, en het hele gedoe... Lees verder →
LEES DIT BLOG OOK OP DE SITE VAN DE GROENE AMSTERDAMMER! Het wordt de 'wet van Godwin' genoemd: vroeg of laat brengt bij ideologische en politieke discussies op internet iemand Hitler ter sprake. Dat komt, denkt de Amerikaanse computergeleerde Mike Godwin (die zijn wet al in 1990 formuleerde toen er alleen nog maar 'Usenet'-groepen bestonden)... Lees verder →
Het is dat hij al 83 is, maar anders zou je wensen dat Alain Corbin nu de geschiedenis van de 'gilets jaunes' zou schrijven. Dat zou een kolfje naar zijn hand zijn: een beweging 'van onderop' die zich in geen enkel opzicht iets gelegen laat liggen aan wat de 'officiële' maatschappelijke consensus is, en waarvan... Lees verder →
We'll always have Paris 