De geschiedenis schrijven van iets wat nog gaande is, lijkt geen eenvoudige zaak. Toch heeft de Amerikaanse historicus Adam Tooze het geprobeerd, en met succes. Zijn 'Shutdown. How Covid shook the world's economy' is een spannend relaas van misschien wel de ernstigste crisis die de thans levende generaties hebben meegemaakt, en in ieder geval een... Lees verder →
Binnenkort zal er niemand meer zijn die nog weet hoe het was, of liever gezegd hoe het aanvoelde - het leven in door communistische partijen gedomineerde Oost-Europa, oftewel - in de terminologie van de laatste bewonderaars ervan in de jaren 1980 - het leven onder het 'werkelijk bestaande socialisme'. De Albanese schrijfster Lea Ypi moet... Lees verder →
Wat heeft het jaar 2019 ons gebracht? Was het een keerpunt? Alleen de vragen al brengen onaangename herinneringen op gang, niet aan het voorbije jaar, maar aan een bepaald soort bedompte oudejaarsavond-vieringen van vroeger: met het sombere gezang 'Uren, maanden, dagen, jaren / vlieden als een schaduw heen', van een eindeloze avond (is het nou... Lees verder →
Het valt zo langzamerhand niet meer te ontkennen: we beleven het einde van een tijdperk. Na de liquidatie van het wereld-communisme in 1989 en de jaren daarna heb je lang kunnen denken dat de liberaal-democratische waarden aan de winnende hand waren. Dat in vele delen van de wereld de welvaart sinds 1989 aanzienlijk is toegenomen,... Lees verder →
De Russische schrijver Ivan Gontsjarov (1812-1891) is tegenwoordig vooral bekend van zijn roman Oblomov - door velen beschouwd als een archetypisch portret van de Rus die nergens toe komt. Maar Gontsjarovs reisverslag Fregat Pallada (Het fregat Pallas) uit 1858 doet ons de schrijver eerder kennen als iemand die van activiteit en doorpakken hield. Gontsjarov vond... Lees verder →
(22-9-2017) Ook na er een nachtje over geslapen te hebben, vind ik het nog schokkend. Het ontslag van Oscar Garschagen bij NRC Handelsblad heeft alle trekken van een showproces, uitgesmeerd over meerdere pagina’s krant en - in een stijl die herinnert aan de donkerste uren van stalinisme en maoïsme - eindigend in een klinkende zelfbeschuldiging van... Lees verder →
We'll always have Paris 