Onbekende schoonheid

Wat je hierboven ziet, de foto en de steen waarachter haar as is bijgezet op het Parijse kerkhof Père Lachaise, is meteen bijna alles wat er bekend is over Leïlah Mahi, overleden 12-08-1932. Toch heeft Didier Blonde de Renaudot Essai-prijs gekregen voor zijn speurtocht naar de identiteit van de dame. Veel meer dan dat zij eind jaren twintig twee relatief onopgemerkte romans in het galante genre heeft geschreven, en dat zij in 1890 in Beiroet geboren is, levert dat niet op. Hoe zij geleefd heeft, of ze wellicht van lichte zeden was of juist een onafhankelijke vrouw – dat alles blijft onduidelijk. Net als het antwoord op de vraag wie ervoor gezorgd heeft dat ze zo, met deze verleidelijke, zo te zien in een studio genomen foto op Père Lachaise is vereeuwigd.

Didier Blonde heeft eerder de biografie van vergeten sterren uit de tijd van de zwijgende film gereconstrueerd, en een boek geschreven over de adressen van fictieve romanfiguren. Zijn belangstelling voor figuren op de rand van de bohème en glamour heeft eerder wel tot vergelijkingen met Nobelprijswinnaar Modiano geleid. Mijzelf herinnerde het essay aan Le monde retrouvé de Louis-François Pinagot van Alain Corbin. Als een soort trotsering van de vergetelheid probeerde de gevierde historicus daarin alles boven water te tillen wat er te weten viel over een klompenmaker in de provincie, die leefde van 1798 tot 1876. 

Een dergelijk onderzoek gaat uit van de romantische gedachte, dat het leven van onbekende mensen niet minder belangwekkend en veelzeggend is dan van kopstukken. Maar zelfs bij Corbin is het resultaat enigszins onbevredigend – over de context van bestaan van de klompenmaker kom je veel te weten, maar als persoon gaat hij niet echt leven.

Iets dergelijks doet zich voor bij Leïlah Mahi. Er is natuurlijk die ene, nogal sexy foto van het kerkhof, en er zijn die twee romans, waarin volgens Blonde ijverig de liefde wordt bedreven. Daarbij kun je natuurlijk je fantasie de vrije loop laten, en dat doet Blonde ook ijverig – hij droomt zelfs van haar. Toch had je als lezer soms gewild, dat hij voor Leïlah een imaginair leven had verzonnen.

Didier Blonde, Leïlah Mahi. Gallimard 2015.

(Oorspronkelijk gepubliceerd op 6 november 2015)