De blanke, heteroseksuele, katholieke man staat in Frankrijk op uitsterven - dat was de hoofdboodschap in de geruchtmakende toespraak die de publicist Éric Zemmour vorige maand hield op een extreem-rechtse bijeenkomst. Voor Zemmour niets nieuws: al jaren luidt hij de noodklok over een dreigende ondergang van Frankrijk onder invloed van corrupte elites en media, en... Lees verder →
(22-7-2018) In een week waarin de president van de Verenigde Staten het begrip ‘verrader’ naar nieuwe hoogten leek te tillen, las ik de biografie van Philippe Henriot (1889-1944), ook wel de ‘Franse Goebbels’ genoemd. Wat in het verhaal opvalt, is het toenemende radicalisme van deze propagandist voor de collaboratie met Nazi-Duitsland, naarmate de Duitse ‘eindoverwinning’ - door de... Lees verder →
Er schuilt iets heel aantrekkelijks in schrijvers van het tweede garnituur. Emmanuel Berl (1892-1976) behoort zeker tot deze categorie. Hij was de auteur van een groot aantal essay’s en vooral van twee erg aardige fictie-werken, Sylvia en Rachel et les autres grâces, die echter bij nader inzien erotische mémoires. Maar zijn voornaamste kwaliteit lijkt toch... Lees verder →
We'll always have Paris 