Het Times Literary Supplement legt af en toe schrijvers een vragenlijst voor, een soort 'questionnaire de Proust', maar dan moderner. In het jongste nummer is de beurt aan Lea Ypi, de in 1979 in Albanië geboren schrijfster en filosofe, tegenwoordig hoogleraar politieke theorie aan de London School of Economics. -- “How can I know what... Lees verder →
Er is een tijd geweest - nog niet eens zo heel lang geleden - dat de twee belangrijkste dagbladen van Nederland, NRC Handelsblad en de Volkskrant, een wekelijkse culturele bijlage hadden, waarin ruimte was voor uitgebreide essays over kunst, literatuur, film enzovoorts. Op den duur waren daar ook nog eens aparte wekelijkse boekenbijlagen van afgesplitst.... Lees verder →
Het is een gevoel dat je aan het einde van de vakantie kunt hebben: heb ik wel genoeg genoten, elke dag? Razend snel immers went het gevoel, op vakantie te zijn, en vrij. Een soortgelijke spijt zou je kunnen voelen bij de herinnering aan het jaar 1989, en het gevoel dat in het bijzonder veel... Lees verder →
Reformatorische christenen spelen niet langer een grote rol in het Nederlandse culturele en intellectuele leven. Dat is wat merkwaardig, als je goed nagaat. Ons land, en daarmee onze Nederlandse cultuur zijn immers in niet onbelangrijke mate gegrondvest op een mede door de Reformatie geïnspireerde Opstand tegen Spanje aan het einde van de zestiende eeuw. Of... Lees verder →
Wat voor soort land wordt Rusland? Die vraag is niet heel makkelijk te beantwoorden. In het publieke debat ontbreekt het niet aan stellige beweringen: Rusland is een Burkina Faso met kernwapens; Rusland is een land dat altijd de prooi zal zijn aan zijn eigen mythes van imperium en morele superioriteit; waar de slavenmentaliteit altijd de... Lees verder →
"Zeitenwende' heeft de Duitse bondskanselier Olaf Scholz het historische moment genoemd. Wat hij daarmee precies bedoelde, bleef - zoals vaker bij historische bezweringen - een tikje vaag. Dat na de Russische oorlog in Oekraïne niets meer hetzelfde zal zijn - zoiets was het vermoedelijk. En dat er na zo'n vijftig jaar een einde kwam aan... Lees verder →
Het gaat natuurlijk niet aan om kritiek te leveren op een boek dat je zelf niet hebt gelezen, maar ik kan wel vertellen waarom ik, nadat de NRC een eerste stuk had gepubliceerd over 'Het verraad van Anne Frank', meteen wist waarom dit geen boek voor mij was. Het probleem was een bij het artikel... Lees verder →
Wat Max Blokzijl in 1946 voor het vuurpeloton gebracht heeft, was vermoedelijk dat hij zo goed was. Goed in wat hij deed dan: propaganda-praatjes uitspreken voor de radio van bezet Nederland. Want Blokzijl (1884-1946) was verder natuurlijk enorm fout, een landverrader en collaborateur, één van de bekendste NSB'ers. Toch is het voor een hedendaagse Nederlander... Lees verder →
Als u eens smakelijk wilt lachen, kan ik u van harte de afscheidsspeech van de hoofdredacteur van NRC Handelsblad, vandaag op de Nrc-site, aanbevelen. Niet zozeer vanwege de speech zelf. Die is een nogal voorspelbare manifestatie van snoeverij over de ontwikkeling van de krant in 'zijn' negen jaar. Het lijkt daarbij net alsof er daarvoor... Lees verder →
(9-9-2018) Het moet niet meevallen een aardige biografie te schrijven van J.L. Heldring (1917-2013), voormalig hoofdredacteur van de Nieuwe Rotterdamse Courant en NRC Handelsblad en - dat vooral - auteur van de column Dezer dagen, tot kort voor zijn overlijden in 2013. Want welke grote kwaliteiten je Heldring ook kunt toedichten - een kleurrijke bohémien was... Lees verder →
We'll always have Paris 