De Franse politieke cultuur heeft veel merkwaardigs. De quasi-revolutionaire stemming waarin het land nu al maanden verkeert, naar aanleiding van zoiets onbenulligs als de geleidelijke verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd van 62 naar 64 in het jaar 2030, is daarvan een goed voorbeeld. Wie de luide tegenstanders van deze 'hervorming' hoort - parlementariërs van 'La... Lees verder →
De meeste bezoekers van het Parijse Musée d'Orsay komen voor verplichte nummers als de Impressionisten, die je volgens de toeristische gidsen gezien moet hebben. Het zal, denk ik, niet lang meer duren of er zal voor die zalen een apart, van de rest van de collectie afgescheiden parcours moeten worden ingesteld - een beetje zoals... Lees verder →
De kaart gaf de straten aan weerszijden van de rivier de Seine weer, met de voornaamste monumenten als kleine tekeningen rechtopstaand in het stratenplan geplaatst. Ik was acht, het was eind jaren vijftig en voor het eerst van mijn leven werd ik door mijn ouders meegenomen naar Parijs - naar hun mening, en tot op... Lees verder →
Soms lijkt het alsof vooruitgang in de wetenschap aan de mensheid niet besteed is. Terwijl het virus dat Covid-19 veroorzaakt in een ongekend ijltempo is onderkend en in kaart is gebracht, en er werkzame vaccins tegen zijn uitgevonden, blijft een minderheid van de mensheid van mening dat de ziekte niet bestaat, en het hele gedoe... Lees verder →
LEES DIT BLOG OOK OP DE SITE VAN DE GROENE AMSTERDAMMER! Het wordt de 'wet van Godwin' genoemd: vroeg of laat brengt bij ideologische en politieke discussies op internet iemand Hitler ter sprake. Dat komt, denkt de Amerikaanse computergeleerde Mike Godwin (die zijn wet al in 1990 formuleerde toen er alleen nog maar 'Usenet'-groepen bestonden)... Lees verder →
Het is dat hij al 83 is, maar anders zou je wensen dat Alain Corbin nu de geschiedenis van de 'gilets jaunes' zou schrijven. Dat zou een kolfje naar zijn hand zijn: een beweging 'van onderop' die zich in geen enkel opzicht iets gelegen laat liggen aan wat de 'officiële' maatschappelijke consensus is, en waarvan... Lees verder →
LEES DIT STUK OOK BIJ DE GROENE AMSTERDAMMER:https://www.groene.nl/artikel/200-jaar-gustave-courbet-een-venus-heuvel-ontsluierd **** De Franse schilder Gustave Courbet (1819-1877) lijkt in zijn tweehonderdste geboortejaar definitief deel te zijn geworden van de populaire cultuur. De striptekenaar André Houot brengt een biografisch album uit (zie afbeelding hierboven) over Courbets bewogen bestaan - niet onaardig, maar toch ook een beetje geschiedschrijving voor... Lees verder →
(4-11-2018) De meeste Franse steden hebben wel ergens een Rue Danton, naar de bevlogen revolutionair Georges Danton, in april 1794 wegens verraad aan de revolutionaire zaak onder de guillotine gestorven. Maar straten, scholen en pleinen die vernoemd zijn naar de revolutionair Maximilien de Robespierre (1758-1794) zijn met een lantaarntje te zoeken. De nagedachtenis van de... Lees verder →
(27-5-2018) Altijd gedacht dat bij de opening van het Suez-kanaal in 1869 de speciaal voor de gelegenheid geschreven opera Aïda van Verdi ten gehore was gebracht in de zojuist gebouwde opera van Kairo. Maar nee: Aïda was niet op tijd af, zodat men zich met Verdi’s Rigoletto heeft moeten behelpen. De plechtigheid in de woestijn (zie boven) was er... Lees verder →
(18-2-2018) Zoals op dit schilderij uit 1907 - zo was de doodstraf in Frankrijk eigenlijk bedoeld. Pas op het laatste moment krijgt de veroordeelde het in 1792 uitgevonden instrument in het oog dat een eind aan zijn leven zal maken. Begrijpelijkerwijs brengt de aanblik bij hem een sterk afgrijzen teweeg. Gelukkig is er de aalmoezenier,... Lees verder →
We'll always have Paris 