Het is een gevoel dat je aan het einde van de vakantie kunt hebben: heb ik wel genoeg genoten, elke dag? Razend snel immers went het gevoel, op vakantie te zijn, en vrij. Een soortgelijke spijt zou je kunnen voelen bij de herinnering aan het jaar 1989, en het gevoel dat in het bijzonder veel... Lees verder →
Het begin van de omwenteling in Bulgarije in 1989 was een paleisrevolutie, in de zin van een wisseling aan de top achter gesloten deuren. Op 10 november werd Todor Zjivkov, partijleider sinds 1954, afgezet. Kort daarna landde ik als verslaggever op het vliegveld van Sofia om de omwenteling op de voet te volgen. Het was... Lees verder →
Het niets is moeilijk te beschrijven. De afwezigheid van gebeurtenissen, ambities, perspectieven levert zelden een meeslepend verhaal op. 'Geen nieuws, goed nieuws' zegt de uitdrukking. Maar dat hoeft niet zo te zijn - de uitzichtloosheid in Oost-Europa in de decennia vóór 1989 bewijst het. Ik herinner me nog dat toen ik als aankomend journalist in... Lees verder →
(28-10-2018) Soms wordt de semi-vrijheid van het opvangcentrum de beren in Belitsa even te veel. Dan houden ze op met het zoeken van verstopt voedsel in hun omheinde bos, gaan op hun achterste poten staan en wiegen heen en weer. Alsof ze nog dansende beren waren, met een ring door hun neus, die op commando... Lees verder →
(28-5-2017) Oost-Europeanen kunnen zich beter dan West-Europeanen voorstellen hoe het is als je wereld onverwacht, van de ene dag op de andere, fundamenteel verandert. Zo was het immers na 1989: niemand had gedacht dat de Sovjet-hegemonie in Oost-Europa opeens zomaar zou verdwijnen. Dus er is alle reden om de Bulgaarse politicoloog Ivan Krastev te geloven,... Lees verder →
We'll always have Paris 