Het Times Literary Supplement legt af en toe schrijvers een vragenlijst voor, een soort 'questionnaire de Proust', maar dan moderner. In het jongste nummer is de beurt aan Lea Ypi, de in 1979 in Albanië geboren schrijfster en filosofe, tegenwoordig hoogleraar politieke theorie aan de London School of Economics. -- “How can I know what... Lees verder →
Dat ik me van tevoren zo weinig voorstelde van de achtdelige, documentaire televisieserie 'Fortuyn: On-Hollands' van Menna Laura Meijer, komt - achteraf bezien - misschien vooral omdat ik aan die Fortuyn-tijd zelf zeer slechte herinneringen bewaar. In mijn herinnering was er sprake van een irrationele, bijna hysterische uitbarsting die haaks stond op alles wat ik... Lees verder →
Er is een tijd geweest - nog niet eens zo heel lang geleden - dat de twee belangrijkste dagbladen van Nederland, NRC Handelsblad en de Volkskrant, een wekelijkse culturele bijlage hadden, waarin ruimte was voor uitgebreide essays over kunst, literatuur, film enzovoorts. Op den duur waren daar ook nog eens aparte wekelijkse boekenbijlagen van afgesplitst.... Lees verder →
Het is een gevoel dat je aan het einde van de vakantie kunt hebben: heb ik wel genoeg genoten, elke dag? Razend snel immers went het gevoel, op vakantie te zijn, en vrij. Een soortgelijke spijt zou je kunnen voelen bij de herinnering aan het jaar 1989, en het gevoel dat in het bijzonder veel... Lees verder →
Als je een rechtvaardig mens bent, kun je behoorlijk oud worden - dacht ik, enigszins oneerbiedig, toen ik deze week digitaal de rouwkaart voor het overlijden van Dick Verkijk op 95-jarige leeftijd ontving. Want een rechtvaardig en ook strijdbaar mens was Dick zeer zeker - veel meer dan ik, terwijl onze wegen elkaar een aantal... Lees verder →
Reformatorische christenen spelen niet langer een grote rol in het Nederlandse culturele en intellectuele leven. Dat is wat merkwaardig, als je goed nagaat. Ons land, en daarmee onze Nederlandse cultuur zijn immers in niet onbelangrijke mate gegrondvest op een mede door de Reformatie geïnspireerde Opstand tegen Spanje aan het einde van de zestiende eeuw. Of... Lees verder →
Had ik, toen ik na vijf jaar correspondentschap in 1987 Moskou verliet, kunnen vermoeden dat Rusland 36 jaar later een militaristische, agressieve dictatuur zou zijn, die andere landen aanvalt en bedreigt en een bedrukkende culturele revolutie zegt te vertegenwoordigen die alle burgerrechten opoffert aan de behoeften van de staat? Natuurlijk niet. Maar ik wist wel... Lees verder →
Onder de vele dieptepunten waarvoor het Kremlin sinds de inval in Oekraïne gezorgd heeft, is de arrestatie van een buitenlandse correspondent misschien niet de ergste, maar wel tekenend voor het niveau van beschaving waarvoor Poetins regime tekent. De Amerikaan Evan Gershkovich, 31-jarige correspondent van de Wall Street Journal, zit sinds eind maart vast in de... Lees verder →
Als er een hemel zou bestaan, dan stel ik voor dat er een aparte afdeling wordt ingericht voor begaafde mensen die het in dit leven toch niet hebben gered - door stomme pech, verkeerde keuzes of gewoon door wat soms de inherente keerzijde van talent is: een verregaand onvermogen tot ordelijk leven en maatschappelijke aanpassing.... Lees verder →
"Zeitenwende' heeft de Duitse bondskanselier Olaf Scholz het historische moment genoemd. Wat hij daarmee precies bedoelde, bleef - zoals vaker bij historische bezweringen - een tikje vaag. Dat na de Russische oorlog in Oekraïne niets meer hetzelfde zal zijn - zoiets was het vermoedelijk. En dat er na zo'n vijftig jaar een einde kwam aan... Lees verder →
We'll always have Paris 