De opzienbarende toespraak van de Amerikaanse vice-president J.D. Vance in München eerder dit jaar is geen incident geweest, maar uitvloeisel van een heuse Amerikaanse buitenland-doctrine: de Verenigde Staten willen 'regime change' in Europa, in de vorm - onder andere - van een terugkeer naar 'traditionele waarden', meer ruimte voor religie in de openbare ruimte en... Lees verder →
Tegen emotionele propaganda hebben argumenten niet veel zin
Omdat de politieke partij D66 het niet zo geweldig had gedaan bij de Kamerverkiezingen van 2022 werd er door het partijbestuur een commissie ingesteld die de dieperliggende oorzaken van het falen bloot moest leggen. Er kwam een rapport waarin onder andere gezegd werd dat de op zich heel redelijke en verstandige standpunten van D66, vertolkt... Lees verder →
De oorlog in Oekraïne is een tragische vergissing – maar van wie?
Zelden heeft de toespraak van een Amerikaanse president zo veel verontwaardiging gewekt als die welke George H.W. Bush op 1 augustus 1991 in Kiev hield in de Opperste Sovjet (parlement) van de Oekraïense Socialistische Sovjet-Republiek, destijds nog deel van de grote Sovjet-Unie. "Vrijheid is niet hetzelfde als onafhankelijkheid", aldus de president. "De Amerikanen zullen geen... Lees verder →
De tirannie van de clowns
Het was na bijna vijf jaar wel een beetje een verslaving geworden. Zo gauw als vorige maand duidelijk was dat niet Trump maar Biden de Amerikaanse presidentsverkiezingen had gewonnen, had ik mijn browser ontdaan van alle bookmarks van Twitter-accounts die mij staat stelden van dag tot dag, of van uur tot uur desnoods, de wandaden... Lees verder →
Het sombere testament van Michail Sergejevitsj
Michail Sergejevitsj Gorbatsjov, nu 88, kan bij mij geen kwaad doen. Niemand had in 1985 kunnen denken dat een zo fatsoenlijk, en zelfs aardig man als hij leider van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie kon worden. Ofschoon veel van wat er in het Kremlin rondom zijn opkomst gebeurd is, tot op de dag van... Lees verder →
Angst en gelatenheid in de jaren dertig. En nu?
Donald Trump had voor zijn krankzinnigste dag als president van Amerika tot nu toe, een omineuze datum uitgezocht: 23 augustus, de 80-ste verjaardag van het Hitler-Stalin-pact. Niet dat Trump hier zonder meer als een Hitler 2.0 moet worden afgeschilderd. Dat zou een vorm van historische kitsch zijn. Maar er is wel een overeenkomst tussen de... Lees verder →
