Eind 1987 meldde de Nederlandse acteur Jules Croiset zich bij de Belgische politie. Hij had zich in de weken daarvoor sterk gemaakt voor een verbod op de Nederlandse opvoering van het toneelstuk 'Het vuil, de stad en de dood' van Rainer Werner Fassbinder omdat dit koren op de molen van het herlevend antisemitisme zou zijn,... Lees verder →
In Europa zijn de mensen nog nooit in de geschiedenis zó welvarend, gezond, hoogopgeleid en wat niet al geweest als nu. Maar voelen ze zich ook zo? Niet volgens de Franse filosoof Pascal Bruckner, die in zijn 'Je souffre donc je suis' uiteen zet hoe de ware held van onze dagen het slachtoffer is. Misschien... Lees verder →
In een land als Frankrijk, waar de nationale geschiedenis van de afgelopen drie eeuwen vol is van snijdende gebeurtenissen, omwentelingen en bloed van slachtoffers, is de herinnering aan de periode van de Duitse bezetting van de jaren 1940 wat anders gestructureerd dan in een land als Nederland, waar sinds de slag bij Waterloo (1815) of... Lees verder →
Soms zou je willen dat je Duitser was. Maar liefst 35.000 inwoners van Frankfurt am Main trotseerden op zaterdag 20 januari de winterkou om in het hartje van de stad, de Römerberg, te betogen tegen rechts-extremisme. Daags tevoren waren dat er 50.000 in Hamburg geweest. En op zondag kwamen er zoveel meer dan de verwachte... Lees verder →
Het gaat natuurlijk niet aan om kritiek te leveren op een boek dat je zelf niet hebt gelezen, maar ik kan wel vertellen waarom ik, nadat de NRC een eerste stuk had gepubliceerd over 'Het verraad van Anne Frank', meteen wist waarom dit geen boek voor mij was. Het probleem was een bij het artikel... Lees verder →
LEES DIT BLOG OOK OP DE SITE VAN DE GROENE AMSTERDAMMER! Het wordt de 'wet van Godwin' genoemd: vroeg of laat brengt bij ideologische en politieke discussies op internet iemand Hitler ter sprake. Dat komt, denkt de Amerikaanse computergeleerde Mike Godwin (die zijn wet al in 1990 formuleerde toen er alleen nog maar 'Usenet'-groepen bestonden)... Lees verder →
Halverwege het boek werd het deze lezer even te machtig en moest ik het een dagje wegleggen. Pieter van Os vertelt in 'Liever dier dan mens' het 'overlevingsverhaal' van de tegenwoordig in Amstelveen woonachtige Mala Shlafer, alias Mala Rywka Kizel, zonder enig pathos, op de nieuwsgierige toon van iemand die probeert na te gaan of... Lees verder →
We'll always have Paris 