Soms is het portret van iemand beroemder dan de geportretteerde zelf. Dat geldt voor de Duitse danseres Anita Berber (1899-1928), die in het Berlijn van de jaren na de Eerste Wereldoorlog triomfen vierde - niet alleen vanwege haar danskunst, maar met name ook vanwege haar onstuimige, van alcohol en cocaïne en andere verdovende middelen doortrokken... Lees verder →
De Franse uitgeverij Gallimard bracht onlangs een herdruk uit van een succesvolle roman uit 1929, die destijds maar liefst acht drukken beleefde: 'La femme qui boit' [de vrouw die drinkt] van Colette Andris, schrijversnaam van Pauline Toutey. Zij was tot voor kort eigenlijk een volledig vergeten naam, maar in haar tijd - ze stierf in... Lees verder →
Arthur Rimbaud (1854-1891) heeft na zijn poëtisch meesterwerk 'Une saison en enfer' en de beëindiging van zijn liefdesrelatie met Paul Verlaine in 1875 niet één dichtregel meer papier gezet. Hij gaf de litteratuur eraan en gaf zich over aan reizen en het schrijven van wat geografische verhandelingen. Maar zo'n vrijwillig afscheid van de litteratuur is... Lees verder →
Niemand zou zich Felix Faure, president van de Franse Derde Republiek van 1859 tot zijn dood in 1899 nog kunnen herinneren, wanneer zijn overlijden niet zo'n goed verhaal was geweest. Faure stierf namelijk, zoals dat in de pers van zijn tijd enigszins schijnheilig genoemd werd, 'in de armen van' zijn maitresse, Marguerite Steinheil (1869-1954). Het... Lees verder →
(15-10-2017) Een naar hedendaagse maatstaven opmerkelijke seksuele ondernemingslust, een hele reeks minnaars, uit liefde en uit materiële overwegingen - het leven van Mata Hari, die dezer dagen honderd jaar geleden voor het vuurpeloton stond, kan heden ten dage nog verbazen. Toch was een dergelijke levensloop in het Frankrijk van het begin van de Twintigste Eeuw... Lees verder →
We'll always have Paris 