Het leven van een schrijver is geen vetpot en dus kon Pierre-Louis Manuel (1751-1793) in 1786 de verleiding niet weerstaan een graantje mee te pikken van 'het schandaal van het diamanten collier'. Dat was verreweg het opzienbarendste schandaal aan het hof van Versailles in de jaren voor de Franse Revolutie en sloeg - geheel onverdiend... Lees verder →
Je ziet het voor je: omringd door zo'n vijfhonderd 'egodocumenten', van gedrukte autobiografieën tot met priegelig handschrift gevulde schriftjes, heeft Arianne Baggerman gepoogd orde te scheppen in de manier waarop Nederlanders vanaf de vroeg-moderne tijd hun eigen leven in taal hebben weergegeven - voor zichzelf, voor meelezende ouders soms, of met de bedoeling aan hun... Lees verder →
De liberale wereld is voorbij. Dat is de voornaamste boodschap in het nieuwste boek van de Britse filosoof-journalist John Gray, dat u misschien beter niet kunt lezen wanneer u toch al wat somber gestemd was over de wereld. Want volgens Gray is de liberale samenleving, die door tolerantie gekenmerkt zou moeten zijn, bezig te verworden... Lees verder →
Hoe ideeën zich van de beschaafde wereld meester maken en in sommige gevallen de status van consensus genieten, blijft een raadselachtige zaak. Neem nu het 'Neo-Liberalisme' waarover in menig krantenartikel dezer dagen de doodsklok geluid wordt. De staat is helemaal terug, heet het dan, nu gebleken is dat je de bestrijding van een wereldwijde pandemie,... Lees verder →
Het is dat hij al 83 is, maar anders zou je wensen dat Alain Corbin nu de geschiedenis van de 'gilets jaunes' zou schrijven. Dat zou een kolfje naar zijn hand zijn: een beweging 'van onderop' die zich in geen enkel opzicht iets gelegen laat liggen aan wat de 'officiële' maatschappelijke consensus is, en waarvan... Lees verder →
We'll always have Paris 