Het is een gevoel dat je aan het einde van de vakantie kunt hebben: heb ik wel genoeg genoten, elke dag? Razend snel immers went het gevoel, op vakantie te zijn, en vrij. Een soortgelijke spijt zou je kunnen voelen bij de herinnering aan het jaar 1989, en het gevoel dat in het bijzonder veel... Lees verder →
Als je een rechtvaardig mens bent, kun je behoorlijk oud worden - dacht ik, enigszins oneerbiedig, toen ik deze week digitaal de rouwkaart voor het overlijden van Dick Verkijk op 95-jarige leeftijd ontving. Want een rechtvaardig en ook strijdbaar mens was Dick zeer zeker - veel meer dan ik, terwijl onze wegen elkaar een aantal... Lees verder →
LEES DIT BLOG OP DE SITE VAN DE GROENE AMSTERDAMMER: https://www.groene.nl/artikel/bijna-vergeten-antisemitisme Dat er in Polen sprake is geweest van een officiële antisemitische campagne die heeft geleid tot de min of meer gedwongen emigratie van 13.000 Joden, zou ik misschien niet hebben geweten als ik in 1982 in Warschau niet iets gezien had dat voor mij... Lees verder →
Het niets is moeilijk te beschrijven. De afwezigheid van gebeurtenissen, ambities, perspectieven levert zelden een meeslepend verhaal op. 'Geen nieuws, goed nieuws' zegt de uitdrukking. Maar dat hoeft niet zo te zijn - de uitzichtloosheid in Oost-Europa in de decennia vóór 1989 bewijst het. Ik herinner me nog dat toen ik als aankomend journalist in... Lees verder →
De pogrom van 1903 in Kisjinov, hoofdstad van de Russische provincie Bessarabië, was met 49 doden bij lange na niet het ergste in Rusland tussen 1880 en 1914. Maar het werd wel de bekendste wandaad van dit type tegen Russische joden, tot aan de genocide van 1941 en later. 'Kisjinjov' bracht met name in de... Lees verder →
We'll always have Paris 