Je ziet het voor je: omringd door zo'n vijfhonderd 'egodocumenten', van gedrukte autobiografieën tot met priegelig handschrift gevulde schriftjes, heeft Arianne Baggerman gepoogd orde te scheppen in de manier waarop Nederlanders vanaf de vroeg-moderne tijd hun eigen leven in taal hebben weergegeven - voor zichzelf, voor meelezende ouders soms, of met de bedoeling aan hun... Lees verder →
Arthur Rimbaud (1854-1891) heeft na zijn poëtisch meesterwerk 'Une saison en enfer' en de beëindiging van zijn liefdesrelatie met Paul Verlaine in 1875 niet één dichtregel meer papier gezet. Hij gaf de litteratuur eraan en gaf zich over aan reizen en het schrijven van wat geografische verhandelingen. Maar zo'n vrijwillig afscheid van de litteratuur is... Lees verder →
Deze zomer, toen het aantal besmettingen in Nederland gering was, hoorde je nog wel eens zeggen: 'ik heb het helemaal gehad met Corona'. Spreker wilde dan meestal tot uitdrukking brengen dat hij het moe was - een leven van voorzichtigheid en voorzorgsmaatregelen. Iedereen haakte naar een terugkeer naar het leven vóór de epidemie, waarin andere... Lees verder →
We'll always have Paris 