Iedere eerste maandag van de maand is het toch weer een merkwaardig moment: om twaalf uur gaan de noodsirenes af. Ik herinner me van mijn jeugd in Amsterdam een hels lawaai - minutenlang onheilspellend gehuil. Dat is zo'n zeventig jaar later beduidend minder allemaal: de maandelijkse test bestaat nog steeds, maar het aantal sirenes lijkt... Lees verder →
De meer dromerige, filosofische en visionaire passages in de toespraken van de Russische president Vladimir Poetin krijgen in het Westen meestal minder aandacht dan zijn onversneden politieke opmerkingen. Nu ja, tot voor kort dan. Toen Poetin zich onlangs tot historicus ontpopte en in een mijmerend opstel bewees dat al sinds de vroege Middeleeuwen Russen, Wit-Russen... Lees verder →
Het is dat reizen op dit moment nauwelijks mogelijk is, maar anders zouden de Verenigde Staten geheel onderaan mijn lijst met mogelijke toeristische bestemmingen staan. Ga maar na: een land waar een oliedomme schreeuwlelijk niet alleen vier jaar geleden tot president is verkozen - door een eigenaardigheid in het electoraal systeem met miljoenen stemmen minder... Lees verder →
We'll always have Paris 