Nu Trumps Washington met Moskou heult en Russische politici Europa regelmatig met een aanval met kernwapens bedreigen, is het misschien moeilijk voor te stellen: er is een tijd geweest dat Russische troepen in Nederland als bevrijders werden ingehaald. Daarvoor moeten we terug naar 1813, toen Kozakken in dienst van de tsaar een einde maakten aan... Lees verder →
De gemengde gevoelens van 1989
Het is een gevoel dat je aan het einde van de vakantie kunt hebben: heb ik wel genoeg genoten, elke dag? Razend snel immers went het gevoel, op vakantie te zijn, en vrij. Een soortgelijke spijt zou je kunnen voelen bij de herinnering aan het jaar 1989, en het gevoel dat in het bijzonder veel... Lees verder →
Het eeuwige dilemma van het Russische Rijk
'Indië verloren, rampspoed geboren' was de leus van een comité van 'wijze mannen' dat na de Duitse Bezetting vond dat Nederlandsch-Indië tot elke prijs voor ons koninkrijk behouden moest blijven, op straffe van verarming van het kleine land aan de Noordzee. Ze hadden zelfs plannen voor een staatsgreep, mocht de regering aan hun roep geen... Lees verder →
Oorlog blijft altijd mogelijk
Onder de belangrijke gebeurtenissen van 2020 die door de pandemie niet de aandacht kregen die ze verdienden, is - naar mijn mening - de oorlog om Nagorno-Karabach. We zijn er, als Europeanen, de afgelopen jaren aan gewend geraakt dat in onze nabijheid langdurige burgeroorlogen woeden - Syrië is het jongste voorbeeld. Maar in het geval... Lees verder →
Excuses voor de slavernij, maar niet voor die in de middeleeuwen
Dat de stad Amsterdam van plan is excuses aan te bieden voor de slavernij is een goed idee. De transatlantische slavenhandel was iets vreselijks, en als excuses een bevolkingsdeel helpen zich niet als tweederangs-burgers te zien, moeten ze vooral worden gemaakt. Tegelijkertijd schuilt er iets merkwaardigs in de uitwisseling van excuses over iets waaraan hedendaagse... Lees verder →
