De schrikbarende provincialisering van de Nederlandse dagbladpers komt treffend naar voren uit het feit dat NRC noch Volkskrant tot nu toe aandacht hebben besteed aan het overlijden van de Amerikaanse dichter van Servische afkomst Charles Simic. Ter compensatie HIER een link naar een In memoriam in de FAZ; en hieronder de tekst van een interview... Lees verder →
Op een dag in maart 1950 stond ten huize van de toen 74-jarige Cléo de Mérode, ballerina in ruste met een praktijk aan huis waar meisjes dansen konden leren, de radio aan. Er was een interessante uitzending, gewijd aan een zojuist verschenen, geruchtmakend boek van een jonge filosofe, Simone de Beauvoir, 'Le deuxième sexe'. Onderwerp... Lees verder →
Wanneer het gesprek dezer dagen op de toekomst komt, lijkt het alsof veel van mijn omgeving door dodelijk pessimisme is bevangen. Voorbij de dagen van een steeds beter leven in een florerende economie, een vreedzaam Europa en een beetje bij beetje rechtvaardiger wereld. De utopie lijkt aan de dinertafels te hebben plaatsgemaakt voor een dystopie... Lees verder →
Toch een beetje teleurstellend, als ik heel eerlijk ben: komt er een inventaris vrij met verwijzingen naar meer dan 71.000 persoonsdossiers van de voormalige inlichtingendienst BVD, komt mijn naam niet voor in de lange lijst van Nederlanders die de dienst in de gaten hield, ter bescherming van onze rechtsstaat. Jarenlang lunchte ik maandelijks met Sovjet-diplomaten... Lees verder →
Zo te zien zit hij er warmpjes bij, de grote Verlichtingsdenker Denis Diderot (1713-1784), op dit schilderij van Louis-Michel van Loo uit 1767. Het gaat hier even om de blauwe kamerjas die hij aan heeft, de kamerjas waarin hij werkte aan de befaamde Encyclopédie, maar die hem rond 1772 afhandig is gemaakt door de goedbedoelde... Lees verder →
In Rusland dreigt een laatste stukje 'civil society' verloren te gaan. Deze week in De Groene Amsterdammer (betaalsite): https://www.groene.nl/artikel/het-laatste-restje-civil-society
Was de gefortuneerde jongeman net lekker bezig met zijn maîtresse - samen zingen aan de piano in de woning die hij voor haar gehuurd heeft in een zogenaamd 'maison de convenance' - heeft zij opeens een aanval van schaamte die haar het zondige karakter van hun gedrag doet inzien. Dat is het verhaal van dit... Lees verder →
Erg jong was hij, voor een Sovjet-leider. En de laatste. Over een fatsoenlijk man, die het Westen niet voor mogelijk gehouden had. Deze week in De Groene Amsterdammer. (Betaalsite)
Eens was hij een internationaal bekende Russische cineast, won een prijs in Cannes en zelfs een Oscar. Nikita Michalkov is afgezakt tot een propagandistisch sprookjesverteller. Lees de buitenland-column van De Groene Amsterdammer, over geschiedenis als wapen. https://www.groene.nl/artikel/toekomst-2022-08-24
Twee Chileense speelfilms op het festival World Cinema Amsterdam tonen de gevangenis als afspiegeling van de merkwaardige wereld daarbuiten. Lees in De Groene Amsterdammer: https://www.groene.nl/artikel/de-massale-ontsnapping
We'll always have Paris 