De historicus Auke van der Woud (Sneek, 1947) is geen bewonderaar van koning Willem I. Zoveel is duidelijk na lezing van 'Het lege land, 1800-1850', de in 2022 verschenen bewerking van zijn al uit 1987 daterende, sedertdien vaak herdrukte dissertatie, die aanvankelijk 'Het lege land, de ruimtelijke orde van Nederland 1798-1848' heette. Dat het boek... Lees verder →
Tegen emotionele propaganda hebben argumenten niet veel zin
Omdat de politieke partij D66 het niet zo geweldig had gedaan bij de Kamerverkiezingen van 2022 werd er door het partijbestuur een commissie ingesteld die de dieperliggende oorzaken van het falen bloot moest leggen. Er kwam een rapport waarin onder andere gezegd werd dat de op zich heel redelijke en verstandige standpunten van D66, vertolkt... Lees verder →
De ‘Swinging Sixties’ in de USSR
Voor wie het had meegemaakt, bleef het een goede herinnering: 'het internationale festival van jeugd en studenten' dat in 1957 plaatsvond in Moskou. Stalin was nog maar vier jaar dood en de benauwenis van zijn bloedige dictatuur was voorbij. Even leek het alsof de Sovjet-Unie een opener, vrijer en gastvrijer land zou worden waar de... Lees verder →
In De Groene: Eerst aftuigen, dan pas ondervragen
Sinds de inval in Oekraïne is er nóg meer repressieve wetgeving door het Russische parlement gejast. De gevolgen ondervindt Karinna Moskalenko, mensenrechten-advocate in Rusland. Lees in De Groene Amsterdammer: https://www.groene.nl/artikel/eerst-aftuigen-dan-pas-ondervragen
Uit De Groene Amsterdammer: Schijnvertoning
Dat de Russische presidentsverkiezingen van komend weekend geen verkiezingen zijn begrijpt de hele wereld. Poetin zelf begrijpt dat, bijvoorbeeld als hij naar zijn totaal verstijfde entourage kijkt, als de beste. Lees verder op de site van De Groene Amsterdammer (betaalsite): https://www.groene.nl/artikel/schijnvertoning
Uit De Groene: ‘Wij stonden aan de kant’ – gedachten bij Navalny’s dood
Deze week in De Groene Amsterdammer: https://www.groene.nl/artikel/wij-stonden-aan-de-kant
Pétain en het proces zonder einde
In een land als Frankrijk, waar de nationale geschiedenis van de afgelopen drie eeuwen vol is van snijdende gebeurtenissen, omwentelingen en bloed van slachtoffers, is de herinnering aan de periode van de Duitse bezetting van de jaren 1940 wat anders gestructureerd dan in een land als Nederland, waar sinds de slag bij Waterloo (1815) of... Lees verder →
Gemiste kans in Rusland
Had ik, toen ik na vijf jaar correspondentschap in 1987 Moskou verliet, kunnen vermoeden dat Rusland 36 jaar later een militaristische, agressieve dictatuur zou zijn, die andere landen aanvalt en bedreigt en een bedrukkende culturele revolutie zegt te vertegenwoordigen die alle burgerrechten opoffert aan de behoeften van de staat? Natuurlijk niet. Maar ik wist wel... Lees verder →
Toevallige ontmoeting met dodelijke afloop
Het was niet eens de échte revolutie van 1848, die van februari, die een eind maakte aan het bewind van de 'burger-koning' Louis-Philippe en van Frankrijk weer een republiek maakte (de tweede, na de eerste tijdens de Franse revolutie). In juni van datzelfde jaar kwamen zo'n 20.000 Parijse arbeiders en handwerkslieden in opstand, omdat zij... Lees verder →
Werkeloos toezien als extremisten de macht grijpen
Soms zou je willen dat je Duitser was. Maar liefst 35.000 inwoners van Frankfurt am Main trotseerden op zaterdag 20 januari de winterkou om in het hartje van de stad, de Römerberg, te betogen tegen rechts-extremisme. Daags tevoren waren dat er 50.000 in Hamburg geweest. En op zondag kwamen er zoveel meer dan de verwachte... Lees verder →