De oorlog in Oekraïne, die al meer dan drie jaar gaande is, was vanaf het begin de bron van veel verkeerde inschattingen. Om te beginnen natuurlijk bij de instigator, de Russische president Vladimir Poetin: diens verwachting dat een paar dagen militaire actie genoeg waren om in Kyiv de wet te verzetten, bleek een ernstige misrekening.... Lees verder →
Er is een tijd geweest - nog niet eens zo heel lang geleden - dat de twee belangrijkste dagbladen van Nederland, NRC Handelsblad en de Volkskrant, een wekelijkse culturele bijlage hadden, waarin ruimte was voor uitgebreide essays over kunst, literatuur, film enzovoorts. Op den duur waren daar ook nog eens aparte wekelijkse boekenbijlagen van afgesplitst.... Lees verder →
Het is een gevoel dat je aan het einde van de vakantie kunt hebben: heb ik wel genoeg genoten, elke dag? Razend snel immers went het gevoel, op vakantie te zijn, en vrij. Een soortgelijke spijt zou je kunnen voelen bij de herinnering aan het jaar 1989, en het gevoel dat in het bijzonder veel... Lees verder →
Meer dan een land is Rusland misschien een samenzwering. Alles draagt aan die indruk bij. De taal, die een buitenlander misschien wel nooit echt goed kan leren. De gewoonte om veel dingen, vooral als ze belangrijk zijn, niet uit te spreken omdat het niet aangaat dingen duidelijk te maken die dat toch al zouden moeten... Lees verder →
Wat is macht waard als die niet door andere machtigen wordt erkend? Dat is sinds de Tweede Wereldoorlog voor de Russen dé existentiële vraag. Als gelijke erkend worden door de VS is belangrijker dan de marxistisch-leninistische leer. Twee - van oorsprong - Russische historici over de Koude oorlog, die in de Sovjet-Unie niet zo genoemd... Lees verder →
Actievoerder, maoïst, participerend verslaggever, keihard media-ondernemer, multimiljonair, ridder van de vrije pers in Rusland - Derk Sauer had vele gezichten. 'Het einde', deze week in De Groene Amsterdammer: https://www.groene.nl/artikel/derk-sauer-31-oktober-1952-31-juli-2025?utm_campaign=website&utm_medium=social&utm_source=threads
Eind 1987 meldde de Nederlandse acteur Jules Croiset zich bij de Belgische politie. Hij had zich in de weken daarvoor sterk gemaakt voor een verbod op de Nederlandse opvoering van het toneelstuk 'Het vuil, de stad en de dood' van Rainer Werner Fassbinder omdat dit koren op de molen van het herlevend antisemitisme zou zijn,... Lees verder →
Je ziet het voor je: omringd door zo'n vijfhonderd 'egodocumenten', van gedrukte autobiografieën tot met priegelig handschrift gevulde schriftjes, heeft Arianne Baggerman gepoogd orde te scheppen in de manier waarop Nederlanders vanaf de vroeg-moderne tijd hun eigen leven in taal hebben weergegeven - voor zichzelf, voor meelezende ouders soms, of met de bedoeling aan hun... Lees verder →
Cavalerie en gendarmes kwamen er aan te pas toen op 4 juni 1908 de schrijver Émile Zola, die al in 1902 was overleden, werd bijgezet in het Panthéon, de voormalige kerk waar - tot op heden - de Franse republiek haar grootste zonen (en tegenwoordig ook af en toe dochters) bijzet. De avond tevoren, toen... Lees verder →
De opzienbarende toespraak van de Amerikaanse vice-president J.D. Vance in München eerder dit jaar is geen incident geweest, maar uitvloeisel van een heuse Amerikaanse buitenland-doctrine: de Verenigde Staten willen 'regime change' in Europa, in de vorm - onder andere - van een terugkeer naar 'traditionele waarden', meer ruimte voor religie in de openbare ruimte en... Lees verder →
We'll always have Paris 